Tytuł: Dziewczyna z Dzielnicy Cudów
Wydawnictwo: SQN
Forma lektury: papierowa
Możesz myśleć, że mnie znasz. Możesz spróbować mnie zabić, ale zanim Ci się to uda, to uważaj, bo raczej bez ręki tego sk.....lu nie zrobisz, spójrz na lewo tam leży, no i kolejny błąd giń śmieciu!
Nikita, kobieta o wielu imionach, aby nikt nie mógł poznać jej prawdziwej tożsamości. W swojej pracy otrzymuje kolejnego partnera, z którego nie jest zadowolona. Dziewczyna wychowana na zabójczynię stara się dowiedzieć, skąd pomysł jej przełożonej na nowego partnera, skoro poprzednicy kończyli bardzo źle. Zabójczyni dostaje również do swojej nory dziwny prezent, od tajemniczego gościa, który raczej nie ma wobec niej dobrych zamiarów.
To pierwszy mój kontakt z literaturą pani Anety Jadowskiej, dużo słyszałem o jej serii o Dorze Wilk, ale jakoś nigdy, nie udało mi się po nią sięgnąć. W końcu raz, chyba w salonie Empik zdecydowałem się na dwie części o Nikicie. Lektury sporo czasu leżały i czekały na swoją kolej, ale w końcu dałem im szansę.
Szczerze? Spodobała mi się historia, którą dostałem, może widzę sporo mankamentów jakich mi brakuje, ale mimo, że to tematyka fantasy, aż tak bardzo tego nie czułem podczas czytania. Jest to fantasy, które najbardziej lubię. Autor skupia się na fabule, przygodach bohatera, a nie na jego życiu miłosnym. Przede wszystkim podoba mi się, że bohaterka ma już trzydziestkę na karku, a nie wiecznie młodzi bohaterowie, którzy zawsze wiedzą jak postępować i co robić. Tym razem Nikita jest ludzka, poznajemy jej mocne strony, ale i słabe, o których pisarka nie boi się mówić. Dziewczyna jest twardą osobą, ale ma chwilę, w których toczy boje ze strachem z przeszłości. Mówi otwarcie o porażkach, mimo, że stara się nie pokazywać przed nikim jaka jest naprawdę. Nieliczne osoby w jej życiu wiedzą jaka jest naprawdę.
Świat w jakim się znajdujemy, na początku możemy powiedzieć, iż nie jest szczególnie opisany, jednak głębiej spojrzeć na opis jest uroczo przedstawiony, chodzi mi tutaj, że jest realny na swój sposób. Na początku źle na niego spostrzegałem, ale autorka urzeka opisami świata, w którym jesteśmy. Z moich oczekiwań, których zabrakło to rozegranie akcji, czasem mam wrażenie, że zbyt dużo jest rozmyślań bohaterki niż samej akcji, a jeśli już rozkręca się, to bardzo powoli. Książka, nie jest jakąś długą historią, ale posiada zbyt wiele wątków, które są krótkie, poza dwoma głównymi, idącymi do dalszych tomów. Postacie pojawiający się w powieści, są mało szczegółowi w życiu bohaterki, tak samo jest z miejscami. Są momenty, w których jest chwila wyjaśnienia dla danych osób lub miejsc, ale w późniejszym etapie lektury można zapomnieć, bo już nie mają żadnego znaczenia dla fabuły.
Książka nie wiem, czy jest lepsza od historii o Dorze Wilk, bo nie miałem okazji jej przeczytać, ale dla osób lubiących fantasy bez wątków miłosnych, oraz z nutą kryminału jest idealnym wyborem, raczej nikt nie powinien się poczuć zawiedziony powieścią o Nikicie.
Brak komentarzy
Prześlij komentarz