Recenzja #29 - Siewca Wiatru - Maja Lidia Kossakowska

Tytuł: Siewca Wiatru
Autor: Maja Lidia Kossakowska
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Forma w której przeczytałem: Papierowa












Cześć wracam do was z recenzjami częściej! Tym razem z książką, którą chyba najbardziej lubię z wszystkich jakie posiadam w domu.
Do recenzji tej lektury zabierałem się dwa lata, jest ona według mnie najlepszą naszą produkcją o aniołach, moim zdaniem świat powinien nam zazdrościć takiej pisarki jak pani Maja Kossakowska, która pisze ciekawe powieść fantasy. Przeczytałem lekturę dwa razy i mimo to cały czas mam zamiar opisać ją całą, a nie tylko fragmenty, a całą historię znajdującej się w tej "małej" powieść.

Na okładce mamy przedstawionego głównego bohatera, wyglądającego epicko. Bardzo podoba mi się przedstawiony Frey, zwłaszcza jego złowrogi wygląd. Graficy wykonali kawał dobrej roboty przy tworzeniu grafik do lektury. Bardzo podobają mi się rysunki znajdujące się w środku książki, niektórzy mogliby poczuć odrazę do nich bo są naprawdę "okropne", ale ja lubię taką sztukę.
Tytuł również bardzo mi się podoba jest tajemniczy, nie przedstawia o czym jest powieść, chodź po okładce możemy co prawda domyślić, że akcja będzie miała w świecie aniołów.

Witaj w świecie aniołów, zapomnij o nauce z kościoła czy z religii w szkole, w tym świecie nie znajdziesz aniołów, którzy toczą walkę z diabłem o duszę człowieka, w tym świecie Świetliści nie różnią się od nas ludzi, którzy żyją na ziemi. Ich świat jest podobny do naszego tylko bardziej "gówniany", Bóg zostawił swoje dzieci, które utrzymują w tajemnicy odejście Pana, tak aby nie zaburzyć hierarchii panującej w Niebie. Są jednak osobniki, które chcą zaburzyć panujące warunki i związują przymierzę, aby obalić Gabriela z regenta królestwa. Daimon Frey zostanie jednak postawiony przed ważnym zadaniem uratowania ponownie całego wszechświata przed antykreatorem, którego tym razem nie będzie mógł strącić w czeluści nicości. Królestwo Niebiańskie i Piekielne tym razem będą musiały połączyć się, aby przetrwać. Wszystko zależy jednak od wybrańca Bożego czyli Tańczącego na Zgliszczach anioła zagłady.

Uwielbiam serię Pani Kossakowskiej chyba głównie za to, że nie ma w niej praktycznie rzucającego się wątku miłość, ukazuje świat aniołów w taki sposób, jaki chyba najbardziej mi się podoba czyli taki ludzki jaki nas otacza, każdego dnia. W sumie mimo, że ta książka wywodzi się z gatunku fantasy to przypomina mi zwyczaje ludzkie jakie otaczają nas i chyba tak bardzo polubiłem tą lekturę, ukazuje nam politykę, miłość, cierpienie bohatera od którego wszyscy wymagają i wierzą, że jako jedyny może uratować im tyłki. Podoba mi się też słownictwo, może i jest wulgarne, ale kto powiedział, że aniołowie nie są podobni do ludzi? W końcu Bóg stworzył nas na swoje podobieństwo, tak więc aniołowie i piekielni (którzy jakby nie patrzyć również są aniołami, ale sprzeciwili się woli Pana) też mogą być do nas podobni pod względem zachowania.

Ocena: 10/10